Niet ‘alleen het bataljon van luitenant-kolonel Frost bereikte de verkeersbrug bij en niet in Arnhem. Het vormde daar evenmin een bruggenhoofd. Alleen het bataljon van Frost had bevel de toegangswegen naar drie oeververbindingen in te nemen. Het bereikte overigens de brug niet, maar vestigde defensieve posities in 18 gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug. De andere twee bataljons hadden andere taken bij de opbouw van het beoogde bruggenhoofd aan weerszijden van de Neder-Rijn tussen de Westerbouwing en Westervoort van zuid naar noord als opstelplaats voor de twee flankkorpsen. De zogenaamde ''Slag om Arnhem'' is een domme geschiedvervalsing: Arnhem was geen doel en lichtbewapende luchtlandingstroepen zonder ondersteuning van zware wapens kunnen geen slag leveren met een zwaarbewapende tegenstander gesteund door ook nog zware wapens en vliegtuigen. Luchtlandingsoperatie Market mislukte ten noorden van de Neder-Rijn al op 19 september. Twee dagen later liepen de grondtroepen vast op een Duitse blokkade ten zuiden van Elst. Montgomery wendde onmiddellijk de blik naar Wesel. Het doel van de 22 september 1944 goedgekeurde operatie Gatwick was dan ook een Rijnoversteek en de vorming van bruggenhoofden bij Wesel en Keulen (1ste Amerikaanse Leger). 

De Poolse kwestie was geen persoonlijke of militaire, maar een politieke kwestie. Churchill zette de Poolse regering in ballingschap onder zware druk om de regering in Polen te erkennen. 

Vooral de pagina’s 84 en 85 bevatten veel ernstige en storende fouten. Montgomery gaf juist geen leiding aan de operatie en de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie zou de Rijnbrug bij Arnhem juist niet veroveren of die brug in handen houden. De evacuatie van Arnhem vloeide voort uit Duitse vrees voor een nieuw geallieerd offensief uit het geallieerde Over-Betuwse bruggenhoofd na troepenbewegingen ten zuiden van Nijmegen in het kader van operatie Gatwick, luchtlandingen bij Overasselt en de Britse aanval op Elst en Bemmel op 23 september. Tijdens de conferentie van Valburg op 24 september bleken er onvoldoende geallieerde troepen in het Over-Betuwse bruggenhoofd om de Neder-Rijn te kunnen oversteken voor het alsnog vestigen van het beoogde bruggenhoofd op de Veluwe. Factoren waardoor de operatie mislukte waren ook de slechte leiding van Urquhart; het niet als een geheel opereren van de Britse luchtlandingsdivisie; en het op 14 september schrappen door een gebrek aan vliegtuigen van de landing van een Britse brigade in Elst. 

Bespaar ons dergelijke inhoudelijk slechte artikelen van de zogenaamde top-expert de heer Klep in nota bene een nummer met ‘het beste uit Historisch Nieuwsblad’.

Velen herdachten maar wat, vaak iets wat niet klopte, dus leugens of ordinaire geschiedvervalsingen. Doel van de gealleerden was niet de bevrijding van (West-)Europa, maar de overwinning op Duitsland. Ze waren en zijn dus geen bevrijders. Market Garden was geen bevrijdings-, opmarsroute- of luchtlandingsoperatie, maar gewoon een bruggenhoofdoperatie. Het strategische doel was een Rijnoversteek met een sterk bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer. Meer niet. Het tactische doel was afsnijding van de Duitsers en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. De geallieerde Corridor liep maar tot de Waal en niet tot de Neder-Rijn. De geallieerde opmars was dan niet gericht op Arnhem, maar op gebied op de Veluwe. Zo moest de Guards Armoured Division o.a. naar Zwolle en infanteriedivisies via Terlet naar Deventer en Zutphen. De Britten bij Arnhem bereikten en veroverden niet een deel van de brug, maar betrokken defensieve posities in gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug. Die brug was geen brug te ver. Voor Montgomery was operatie Market Garden een brug te ver. Voor het Britse Tweede Leger was het beoogde bruggenhoofd op de Veluwe een brug te ver. Voor de 1ste Britse (niet Engelse) Luchtlandingsdivisie was het beoogde bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort een brug te ver. Slag om Arnhem is een ordinaire geschiedvervalsing. Lichtbewapende luchtlandingstroepen kunnen immers geen slag leveren met een zwaarbewapende tegenstander en Arnhem was geen doel. Ook over de Poolse kwestie schrijft ieder het zijne (onjuiste).

Wat te denken van de leugens van de gemeente Nijmegen en de veteranen van de Sunset March: de geallieerden waren onze bevrijders en bij de Waaloversteek sneuvelden 48 militairen. In werkelijkheid waren de geallieerden de overwinnaars van Duitsland en sneuvelden er bij de Waaloversteek twintig militairen. 

De herdenkingsbladen en websites waren weer ver beneden de maat, vooral #Gelderlandherdenkt #75jaarvrijheid en de bijlagen van @DeGelderlander. Uiteraard ook de Airborne Krant 2019, Remember  September ‘44/’45 2019, bijlage van Nederlands Instituut voor Militaire Historie, #Nos Bevrijdingsjournaals, Omroep Gelderland en de onzin van Jaap Robben die er werkelijk niets van heeft begrepen. Ook burgemeester A. Marcouch van Arnhem liet geen middel onbenut om te laten horen hoe weinig hij van operatie Market Garden weet en heeft begrepen. Bijles kan soms goed uitpakken.

2019 75 jaar vrijheid Herdenking van historische onjuistheden, leugens en onzin.

Plan van Montgomery: vorming bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer. Corridor liep maar tot de Waal, omdat landing van luchtlandingsbrigade in Elst door gebrek aan vliegtuigen was geschrapt. Een van de oorzaken voor mislukking van de operatie.

De Gelderlander schreef 10 september 2019 dat de Betuwse oever in handen was van Amerikaanse troepen, ook in de nacht van 25 op 26 september 1944. De beoogde correctie de volgende dag is evenmin juist. 'In de Betuwe lagen Britse en Canadese genietroepen op de vluchtende soldaten te wachten. Amerikaanse troepen kwamen pas later het gebied rondom Heteren en Randwijk binnen.' Totale nonsens.

In werkelijkheid omvatte het geallieerde bruggenhoofd de Over-Betuwe met uitzondering van Duitse bruggenhoofden rond Elden, Huissen, Angeren en Doornenburg. De Britse troepen hadden gezorgd voor Britse en Canadese genietroepen bij de rivier. De Britten in het westelijke deel van het Over-Betuwse bruggenhoofd werden begin oktober vervangen door troepen van de 101ste Amerikaanse Luchtlandingsdivisie. Die kwamen de Over-Betuwe binnen over de Waalbrug en zouden blijven tot eind oktober.

Een beruchte geschiedvervalsing is overigens ook nog steeds de bewering van veteranen van de Sunset March en De Gelderlander (Geert Willems) dat er tijdens de Waaloversteek op 20 september 1944 48 militairen zijn gesneuveld. Valse voorlichting.

In werkelijkheid sneuvelden vijf militairen voorafgaand aan de oversteek, twintig tijdens de oversteek en 23 na de oversteek in Lent, Oosterhout of een Belgisch militair hospitaal.

Zie:  http://www.kritischhistoricus.nl/414691439

De Gelderlander, Market Garden 75 jaar later, 14 september 2019 

De speciale bijlage bevat traditioneel weer veel onzin. De regio rond Arnhem-Nijmegen wil zich ten onrechte en door gebrek aan kennis profileren als Normandië van het Noorden. Doel van de geallieerden was niet bevrijding van (West-)Europa of bepaalde gebieden, maar de overwinning op Duitsland door middel van vernietiging van de vijandelijke troepen, industriecentra en steden.

Een Vrede van Wageningen is net zo’n geschiedverfvalsing als een capitulatie in Wageningen of Wageningen stad der bevrijding. Allemaal leugens om economische en emotionele motieven. Diepe schande.

Het doel van bruggenhoofdoperatie Market Garden is bijna goed vermeld: vorming van een bruggenhoofd op de Veluwe. De toevoeging over de opmarsroute naar het Ruhrgebied is en kan geen doel zijn van een bruggenhoofdoperatie.

Onzin is natuurlijk te spreken over Slag om Arnhem of een veldslag in en rond Arnhem als onderdeel van operatie Market Garden of over Engelse in plaats van Britse militairen. Arnhem was immers geen doel en lichtbewapende luchtlandingstroepen kunnen geen slag leveren tegen een zwaarbewapende tegenstander met steun van zware wapens.

De Arnhemse brug was natuurlijk niet de brug waar alles om draaide. Die brug was net zo belangrijk als bijvoorbeeld de brug van Son. Het noordelijk gedeelte van de brug was uiteraard niet in Britse handen. De Britten hadden al genoeg te doen vanuit hun defensieve posities in de gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug. Die brug was evenmin een Bridge to Liberation, maar een brug naar een te vormen bruggenhoofd.

Het Duitse perspectief is een gerechtvaardigde Duitse oorlog van Duitsers die geallieerden zien als overwinnaars, veroveraars en bezetters.

De Waalbrug had al op 17 september veroverd moeten zijn. De Britse tanks hoefden niet naar Arnhem, maar konden ook eventueel via Driel een bruggenhoofd op de Veluwe vormen.

Operatie Market Garden mislukte op 21 september ten zuiden van Elst. Operatie Gatwick van 22 september had als doel de vorming van bruggenhoofden bij Wesel en Keulen.

De frontlijn lag na 25 september niet bij Nijmegen maar in het geallieerde Over-Betuwse bruggenhoofd.

Blunders van De Gelderlander

Deze huis aan huis editie is een initiatief van het Vrijheidsmuseum en de Stichting Groesbeek Airborne Vrienden. Het blad gaat meer om herdenken dan om wat men herdenkt.  Inhoudelijk bevat het blad immers veel onjuistheden (doel geallieerden; gebeurtenissen in de Over-Betuwe),  geschiedvervalsingen (slag om Arnhem, Sunset March en capitulatie in Wageningen) en slordigheden. Zo besteedt men nog steeds aandacht aan een Sunset March die het niet zo nauw neemt met de waarheid. Doel van de geallieerden was immers niet bevrijding van (West-)Europa of Nederland, maar de overwinning op Duitsland. De geallieerden waren dan ook geen bevrijders, maar zuiverden gebied van vijandelijke troepen. Burgers in West-Europa zagen dat als bevrijding. Het Duitse perspectief heeft een andere inhoud. De Duitsers hadden een gerechtvaardigde Duitse oorlog gevoerd en zagen de geallieerden als overwinnaars, veroveraars en bezetters.

Bij de Waaloversteek op 20 september 1944 kwamen geen 48 militairen om het leven, maar twintig. Vijf sneuvelden voorafgaand aan de oversteek en 23 erna in Lent, Oosterhout of een ziekenhuis. Het gaat de veteranen van de Sunset March kennelijk meer om eigen eer en glorie. Overigens kwam daarbij de Waalbrug niet in Amerikaanse maar Britse handen. Een tweede geschiedvervalsing is een capitulatie in Wageningen of Wageningen stad der bevrijding om economische en emotionele redenen; niet om historische. De Duitse troepen in Nederland, Noordwest-Europa en Denemarken gaven zich op 4 mei 1945 om 18.30 uur onvoorwaardelijk over aan Montgomery in zijn tijdelijk hoofdkwartier op de Lűneburger Heide. Het Document van Overgave trad 5 mei om 08.00 uur in werking. Nederland was vrij. In Wageningen tekende de gecapituleerde bevelhebber Blaskowitz slechts ‘Bevelen aan gecapituleerde Duitse bevelhebbers’ ter implementatie van het Document van Overgave van de Lűneburger Heide. Dat gebeurde op tal van plaatsen door Britten en Canadezen.

Het doel van bruggenhoofdoperatie Market Garden was uiteraard niet bevrijding van Nederland of een doorstoot naar het Ruhrgebied en opmars naar Duitsland, naar Berlijn om de oorlog nog in 1944 te beëindigen. Het strategische operatiedoel was vestiging van een bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer voor het XXX Corps. Het tactische doel was afsnijding van de Duitse troepen en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland.

In de Over-Betuwe (the island) stond een herdenking echt niet lang in het teken van Market Garden. De 1ste Onafhankelijke Poolse Parachutisten Brigade  landde op 21 september om ca. 17.15 uur, dus ruim drie uur na de mislukking van grondoperatie Garden ten zuiden van Elst. Luchtlandingsoperatie Market ten noorden van de Neder-Rijn was al op 19 september mislukt; dus binnen twee dagen. De Rijnbrug bij Arnhem of Arnhem was geen brug te ver, maar operatie Market Garden voor Montgomery, het bruggenhoofd ten noorden van Arnhem voor het Britse Tweede Leger en het beoogde bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort voor de 1ste Britse (niet Engelse!) Luchtlandingsdivisie. De Rijnbrug was overigens helemaal niet ‘even in Engelse handen’ en kon dus ook niet door Duitsers worden heroverd. De Britten – niet alleen Engelsen – hadden defensieve posities ingenomen in gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de weg, meer niet. Die brug was dan ook geen ‘Brug naar Bevrijding’ (Bridge to Liberation). Dat is totale onzin.

Niet Nijmegen was frontstad, maar Duitsers probeerden op allerlei manieren de Waalbruggen te vernietigen. Die waren immers de levensader van de geallieerde troepen in het geallieerde Over-Betuwse bruggenhoofd.

Samengevat: weer een inhoudelijk slecht blad.

dr. Jan Brouwer recensie: Remember September ‘44/’45 2019

De inhoud van deze bijdrage is bedroevend ver onder de maat.  In september 1944 streden geen geallieerde troepen in Holland, maar in Zeeland en Zuidoost-Nederland. De beschermde geallieerde opmarsroute – de Corridor - naar de Waal heette geen Hell’s Highway. Dat was de benaming voor de weg tussen Son en Uden.

Operatie Market Garden was geen luchtlandingsoperatie. Market was een luchtlandingsoperatie en Garden een grondoperatie waaraan de luchtlandingsoperatie ondergeschikt was. Overigens is ''slag om Arnhem'' een domme geschiedvervalsing. Lichtbewapende luchtlandingstroepen kunnen immers geen slag leveren met een zwaarbewapende tegenstander gesteund door zware wapens.  Arnhem was bovendien geen doel.

Het doel van operatie Market Garden was geen opmarsroute door Duitsland naar Berlijn of bevrijding van Nederland, maar gewoon vestiging van een sterk bruggenhoofd tussen Arnhem en Nunspeet (het IJsselmeer) voor het XXX Corps.

Het doel van de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie was de vestiging van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort met ten minste één oeververbinding. Niet drie bataljons moesten naar de brug!  Uitsluitend het 2de bataljon moest de toegangswegen naar de oeverbindingen innemen. De andere twee over evenwijdige routes moesten het beoogde bruggenhoofd van zuid naar noord opbouwen. Frost hoefde dus niet naar het centrum van Arnhem, maar moest naar zes toegangswegen naar bruggen. Zijn bataljon hoefde de verkeersbrug niet in te nemen en heeft dat ook niet gedaan. De spoorbrug werd opgeblazen en de pontonbrug was onbruikbaar. De Britten vestigden zich in 18 gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de verkeersbrug en konden die een drietal dagen onder vuur houden. De Duitsers konden de niet veroverde brug dan ook niet heroveren.

Na de mislukking van Market ten noorden van de Neder-Rijn op 19 september moesten de Britten vluchten of zich terugtrekken rond Hartenstein. Dat gebied was geen bruggenhoofd en was er ook ongeschikt voor. Bruggenhoofdoperatie Market Garden is niet op 25/26 september mislukt, maar op 21 september ten zuiden van Elst. Bruggenhoofdoperatie Gatwick was 22 september al goedgekeurd (bruggenhoofden  bij Wesel en Keulen).  

U hebt gelijk: niet Arnhem of de Rijnbrug, maar operatie Market Garden was een brug te ver en wel voor Montgomery. Voor het Britse Tweede Leger was het bruggenhoofd op de Veluwe een brug te ver en voor de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie het bruggenhoofd langs de rivier voor de opstelling van de twee flankkorpsen.

Een beruchte geschiedvervalsing is een capitulatie in Wageningen. De Duitse troepen in Nederland, Noordwest-Duitsland en Denemarken capituleerden op 4 mei 1945 om 18.30 uur in het hoofdkwartier van Montgomery op de Lűneburger heide. Deze capitulatie trad op 5 mei 1945  om 08.00 uur in werking. Op dat tijdstip was Nederland vrij! In Wageningen was slechts de ondertekening ‘onmiddellijk en zonder enig commentaar’ van Orders to German Commanders on Surrender (Bevelen aan gecapituleerde Duitse bevelhebbers) ter implementatie van het Document van Overgave van 4 mei. Iets anders is een geschiedvervalsing vooral om economische redenen.

dr. Jan Brouwer, recensie: Nederlands Instituut voor Militaire Historie: Bevrijdingskrant 4, september 2019 - Operatie Market Garden

Rick Aalbers schrijft 30 augustus over luchtlandingsoffensief in plaats van bruggenhoofdoperatie Market Garden. Uitsluitend Market was een luchtlandingsoperatie die al op 19 september mislukte. Garden mislukte niet bij Arnhem, maar op 21 september ten zuiden van Elst. De geallieerden vochten niet voor de vrijheid, maar voor de overwinning op Duitsland.

30 augustus 2019 verschijnt de eerste van de twee bijlagen van De Gelderlander over 75 jaar vrijheid met de traditionele onzin, onkunde, slordigheid en kennelijk onvoldoende voorbereiding. Veel inhoudelijk werk is er niet aan besteed. De geallieerden worden gezien als bevrijders van niet alleen West-Europa, maar zelfs heel Europa dus inclusief Duitsland! Doel van de geallieerden was echter niet de bevrijding van Europa en dus ook van Nederland, maar de 'totale overwinning op Duitsland'. (V for Victory (Churchill); Nothing less than full Victory (Eisenhower) en 8 mei Victory in Europe-Day. De geallieerden waren dan ook geen bevrijders, maar overwinnaars. Het belangrijkste middel was vernietiging van de Duitse strijdkrachten, industriecentra en steden. Dus niet bevrijding, maar zuivering van landen of gebieden van de Duitse troepen. Die zuivering of verdrijving zagen veel bewoners aan voor bevrijding door bevrijders. Zelf zagen de geallieerden dat dus niet zo. De westelijke geallieerden  trokken bovendien niet naar Berlijn, maar naar de Elbe (geschiedvervalsing van de Liberation Route Europe (LRE) - onjuiste benaming - en Koos de Wilt).

Bruggenhoofdoperatie Market Garden was echt geen luchtlandingsoperatie (uitsluitend onderdeel Market).  Doel van operatie Market Garden was niet een snelle doorstoot of opmarsroute naar Duitsland (Berlijn). Het strategische operatiedoel was de vestiging van een bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer.  Luchtlandingsoperatie Market mislukte niet op 20, maar op 19 september ten noorden van de Neder-Rijn. Grondoperatie Garden mislukte niet op 24 september, maar op 21 september ten zuiden van Elst. Doel van Market was de vestiging van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort, dus niet de verkeersbrug. Arnhem was geen brug te ver. Voor Montgomery was operatie Market Garden een brug te ver. Voor het Britse 2de Leger waas de vestiging van een bruggenhoofd op de Veluwe een brug te ver. Voor de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie was de vestiging van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort een brug te ver. Tijdens de conferentie van Valburg op 24 september besloten de Britten niet tot een wanhoopsoffensief, maar tot het sturen van een Brits bataljon ter begeleiding van de evacuatie van de Britten uit Oosterbeek.

De evacuatie van burgers uit Arnhem van 23 tot en met 25 september was niet tijdens maar een aantal dagen na het mislukken van operatie Market Garden. Slag om Arnhem is overigens een gedschiedvervalsing: er kon geen slag zijn en Arnhem was geen doel. De evacuatie vloeide voort uit Duitse vrees voor een nieuw geallieerd offensief uit het Over-Betuwse bruggenhoofd.  Er waren luchtlandingen in Overasselt, aanvallen op Bemmel en Elst en de Britse artillerie kon de Veluwezoom bereiken. Overigens was 8 mei 1945 geen bevrijding van Amsterdam, maar ontwapening van Duitse troepen. Dat kon natuurlijk niet op een dag. Zo simpel is het, dus onzin vertellen is niet nodig.

dr. Jan Brouwer recensie: De Gelderlander bijlage 75 jaar vrijheid, 30 augustus 2019

De bekende en beruchte Airborne krant is weer uit, net als in andere jaren met veel onjuistheden en zelfs grote onzin. Het gaat dus wel degelijk om kennis, al begrijpt Laurens van Aggelen dat niet.

Doel van de geallieerden was niet de bevrijding van West-Europa, maar de volledige overwinning op Duitsland. Middel was de vernietiging van de Duitse strijdkrachten, industriecentra en steden tot de onvoorwaardelijke capitulatie, in dit geval van de Duitse strijdkrachten op 7 mei in Reims. Die trad 8 mei in werking, waardoor die dag Victory in Europe-Day (VE-Day) is. De geallieerden streden dus niet ‘voor onze vrijheid’, maar voor de overwinning op Duitsland en een einde aan de Duitse oorlog.

Een zeer hardnekkige geschiedvervalsing die volgens de krant in de hele Airborne Region wordt herdacht en beleefd is de zogenaamde slag om Arnhem, met inleidende bombardementen op 21 september 1944, dus vier dagen te laat. Lichtbewapende luchtlandingstroepen zonder steun van zware wapens zijn niet opgewassen tegen en kunnen geen slag leveren met een zwaarbewapende tegenstander gesteund door allerlei zware wapens. Arnhem was geen doel van de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie. Dat was de vorming van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en de spoorbrug bij Westervoort met ten minste één oeververbinding. Dat bruggenhoofd was de beoogde opstelplaats voor de beide flankkorpsen. Het doel van bruggenhoofdoperatie Market Garden was uiteraard niet ‘een doorbraak over de Nederlandse rivieren naar Arnhem en verder richting Berlijn te forceren’. De verwachting was de Duitsers eind 1944 te verslaan, zij het uiteraard niet met operatie Market Garden. De weg in de richting Arnhem werd niet Hellway genoemd, maar het stukje weg tussen Son en Uden Hell’s Highway.  Het strategische doel van deze operatie was de vorming van een bruggenhoofd tussen Arnhem en Nunspeet (het IJsselmeer) met diepe uitlopers over de IJssel bij Zwolle, Deventer en Zutphen. Het tactische doel was afsnijden van de Duitse troepen en  hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. In Arnhem kwam het niet tot een strijd om de brug of de noordkant van de brug, maar om de noordelijke toegangsweg naar de brug vanuit defensieve posities in gebouwen aan weerszijden van die toegangsweg. De noordkant van de brug konden de Britten dus niet bezet houden. Er waren drie evenwijdige routes van de landingsterreinen naar het oosten om het vereiste bruggenhoofd van zuid naar noord op te bouwen. Alleen het 2de bataljon moest de toegangswegen naar de drie oeververbindingen innemen. Onzin is natuurlijk de opmerking dat ‘het overgrote deel van de troepen de brug echter niet wist te bereiken’. Geen van de troepen hoefde en kon de Rijnbrug bereiken. Airborne at the Bridge ligt dan ook volledig op de verkeerde plaats: men heeft wel uitzicht op de brug, maar niet op de noordelijke toegangsweg naar de brug. Door Duitse tegenstand moesten de Britten al op dinsdag 19 september terugtrekken of vluchten naar gebied rond Hartenstein dat ze zelfs niet konden inrichten als bruggenhoofd. Luchtlandingsoperatie Market was ten noorden van de Neder-Rijn op die dag al volledig mislukt. Grondoperatie Garden mislukte twee dagen later ten zuiden van Elst. De volgende dag besloot Montgomery het vereiste bruggenhoofd te vestigen bij Wesel en  Keulen. (bruggenhoofdoperatie Gatwick). Aan het einde van deze nasleep van een week brachten niet alleen Canadese maar ook Britse genietroepen ruim 2000 Britten naar de zuidelijke rivieroever. Totale nonsens is uiteraard dat door het verlies van de zogenaamde slag om Arnhem de bevrijding van Nederland forse vertraging opliep.

De tekst over de Polen van Driel bevat slechts enkele onjuistheden: veerbaas moet zijn veerman en ten koste van 14 gesneuvelden en 64 gewonden wisten 52 Polen de overkant te bereiken, dus geen 36. Op 24 september staken geen Polen de rivier over maar Dorsets. De kwestie Sosabowski was geen persoonlijke of militaire kwestie, maar een politieke. Overigens waren de zogenaamde Engelse soldaten gewoon Britse soldaten (p. 31).

Laurens van Aggelen wekt de indruk dat er een verband is tussen de zogenaamde slag om Arnhem en de evacuatie van Arnhem en een deel van de Betuwe. De evacuatie van Arnhem was geen gevolg van die verzonnen slag, maar vloeide voort uit Duitse vrees voor een nieuw geallieerd offensief (Gatwick). Op 23 september waren er luchtlandingen bij Overasselt, begon de geallieerde aanval op Bemmel en Elst en kon de Britse artillerie de Veluwezoom bereiken.  Die vrees leidde tot de evacuatie van Arnhem en het noordoostelijke deel van de Over-Betuwe. De rest van de Over-Betuwe moest evacueren door de dreiging van onderwaterzetting door het opblazen van dijken bij een hoge waterstand.

De redactie spreekt ook nog steeds over een Duitse capitulatie. Duitsland kon echter niet capituleren, omdat de geallieerden de regering in Flensburg niet erkenden. Uitsluitend een capitulatie van de Duitse strijdkrachten was dus mogelijk. De capitulatie van de Duitse troepen in Nederland, Noordwest-Europa, Sleeswijk-Holstein en Denemarken was op 4 mei 1945 op de Lűneburger Heide. Montgomery eiste immers de onvoorwaardelijke capitulatie van alle troepen die tegenover zijn Brits-Canadese legergroep stonden. Deze capitulatie trad op 5 mei 1945 om 08.00 uur in werking. Nederland was op dat tijdstip dus vrij. Om 16.30 uur ondertekende de gecapituleerde Duitse generaal Blaskowitz zoals vereist in het Document van Overgave  ‘onmiddellijk, zonder tegenspraak’ de Orders to German Commanders on Surrender (Bevelen aan gecapituleerde Duitse bevelhebbers) ter implementatie van dat Document van Overgave van de Lűneburger Heide. Dus niet zoals de Airborne krant beweert ‘de bevelen voor de wijze van overgave’. De Duitsers kregen ook geen dag bedenktijd (sic)  – wat een onzin - en tekenden dus ook geen zogenaamd ‘slotakkoord van de capitulatie’. Er waren uiteraard ook geen capitulatie-onderhandelingen. Wageningen blijft kennelijk nog steeds proberen op grond van leugens ‘stad der bevrijding’ te blijven. Blaskowitz had om 24 uur uitstel gevraagd voor het leveren van de vereiste gedetailleerde  informatie. Die leverde hij 6 mei zoals afgesproken in de aula. Daarna konden Britten en Canadezen met een dag vertraging de Duitse troepen gaan ontwapenen en eind mei naar Duitsland in krijgsgevangenschap voeren.

dr. Jan Brouwer recensie: Airborne Krant, editie gemeente Renkum/Overbetuwe, 2019

De Gelderlander, 20 juli 2019 - 

Het militaire doel van de geallieerden was niet bevrijding van (West-)Europa, maar de ‘volledige overwinning op Duitsland, niets minder’. Middelen waren de vernietiging van de Duitse strijdkrachten, industriecentra en steden. Zij waren dan ook geen bevrijders al zagen sommige burgers zuivering van gebied aan voor bevrijding. De Polen waren dan ook niet betrokken bij de bevrijding van Zuid-Nederland. Zij vervulden hun taak in het oostelijk deel van Zeeuws-Vlaaanderen en het westen van Noord-Brabant, dus niet in de omgeving van Eindhoven. De bevrijding van Nederland was op 5 mei 1945 om 08.00 uur bij de inwerkingtreding van de onvoorwaardelijke capitulatie op 4 mei 1945 op de Lűneburger Heide van de Duitse troepen in Nederland, Noordwest-Duitsland, Sleeswijk-Holstein en Denemarken. Het strategische doel van bruggenhoofdoperatie Market Garden was niet de Rijnbrug of Arnhem, maar vestiging van een sterk bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer met diepe uitlopers bij Zwolle, Deventer en Zutphen. Het tactische doel was afsnijding van de Duitsers en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. Dat bruggenhoofd bleek een ’brug te ver’ voor het Britse Tweede Leger. De afgebeelde kaarten zijn dan ook onjuist evenals het startpunt Lommel. Dat was het startpunt voor XII Corps, het westelijke flankkorps. Het oostelijke flankkorps, VIII Corps, startte bij St. Huibrechts-Lille. Het centrale legerkorps voor operatie Market Garden, XXX Corps, startte bij Neerpelt.

Het is natuurlijk wel een grove schande dat Robben het verschil niet weet tussen een Duitser en een nationaal-socialist (nazi), een lid van de Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP). Duidelijk is dat alleen goed kunnen schrijven geen garantie is voor een historisch juist verhaal over bruggenhoofdoperatie Market Garden. Dus: schoenmaker blijf maar bij je leest.

Nog een duidelijk voorbeeld op 24 augustus: het verhaal over Duitsland is historisch volledig onjuist. Duitsland of de Duitsers zijn niet bevrijd. Ook niet van de nazi's. De Duitsers steunden de na 1919 'rechtvaardigde oorlog': The German War. Het doel van de geallieerden was dan ook niet de bevrijding van Europa, maar de totale overwinning op Duitsland. De Duitsers zagen de geallieerden als overwinnaars, bezetters en veroveraars. Ze moeten zich inderdaad diep schamen en hun schuld erkennen. Zij kunnen en mogen geen bevrijding vieren, maar dienen de nederlaag en de capitulatie van de Duitse strijdkrachten te herdenken. Overigens streden in het Reichswald en de Over-Betuwe geen Engelse, maar Britse troepen met Britse tanks.

Jaap Robben weet nog steeds niet dat er niet alleen Engelsen vochten, maar ook andere Britten. Hij weet ook nog steeds niet dat de kwestie Sosabowski geen persoonlijke of militaire kwestie is, maar een politieke (i.v.m. erkenning van de Poolse regering in 1944). Hij verspreidt ook nog steeds de geschiedvervalsing dat er tijdens de Waaloversteek 48 militairen zijn gesneuveld. In werkelijkheid waren dat er vijf voor, twintig tijdens en 23 na de oversteek. Zeer kwalijk. Slechte voorbereiding. Ver beneden peil.

Henk Aalbers, redactie De Gelderlander, schreef op 30 juni 2019 over de herdenking van de ruim 150 burgerdoden in Huissen die in september en oktober 1944 door oorlogsgeweld om het leven kwamen. De herdenkingsbijeenkomst is nauw verbonden met de Exodus-wandeltocht, die gelijktijdig in en rond Huissen wordt gehouden. Met de tocht wordt stilgestaan bij de uittocht van burgers uit Arnhem en omgeving in september en oktober 1944 en met hun terugkeer in 1945. De evacuatie was nodig vanwege de Slag om Arnhem, aldus Aalbers die geen idee heeft waarover hij het heeft. Maakt kennelijk niet uit bij herinneringstoerisme.

In werkelijkheid gaven de Duitsers bevel tot evacuatie van Arnhem van 23 tot 25 september 1944, dus na de op 19 september mislukte Britse poging tot vestiging van een bruggenhoofd met ten minste één oeververbinding tussen de Westerbouwing en Westervoort en de op 21 september ten zuiden van Elst mislukte bruggenhoofdoperatie Market Garden. De reden voor dit bevel was vrees voor een geallieerd offensief uit het geallieerde Over-Betuwse bruggenhoofd. Deze vrees was gevoed door geallieerde luchtlandingen bij Overasselt en de aanval op Bemmel en Elst op 23 september. Bovendien kon Britse artillerie Arnhem bereiken. Daar was echt geen 'slag om Arnhem' geweeest: Arnhem was geen doel en lichtbewapende luchtlandingstroepen kunnen geen slag leveren met een zwaarbewapende tegenstander; hooguit straat-, huis-aan-huis- en man-tegen-mangevechten met lichte handwapens. 

Overigens horen Duitsers niet bij een herdenking. Doel van de geallieerden was de overwinning op Duitsland. Duitsers beschouwden de geallieerden als overwinnaars, bezetters en veroveraars. Zij herdenken de nederlaag en de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse strijdkrachten op 7 mei 1945 in Reims.

dr. Jan Brouwer, herdenking burgerdoden in Huissen.

Omroep Gelderland schrijft 19 juni 2019: 

Witte linten vanuit het centrum van Oosterbeek naar de oever van de Rijn symboliseren in september de vlucht van geallieerden, precies 75 jaar geleden. De bevrijders (?) konden de brug bij Arnhem niet in handen krijgen. Daardoor mislukte een snel einde aan de Tweede Wereldoorlog. De White Ribbon Mile in september is een wandeling langs de witte linten. Die waren in 1944 gemaakt van parachutezijde en markeerden de vluchtroute van de ruim 2300 geallieerden die het slagveld bij de Arnhemse brug, tegenwoordig de John Frostbrug, overleefden. De vier samenwerkende gemeenten Arnhem, Ede, Overbetuwe en Renkum presenteren deze woensdag het herdenkingsprogramma. Geallieerden trokken in de nacht van 25 op 26 september 1944 langs de witte linten door de uiterwaarden bij Oosterbeek  naar de oever van de Rijn om daar over te steken naar de veilige Betuwe. Velen overleefden de tocht niet. De oversteek was het definitieve einde van de bevrijdingsoperatie, die op 17 september in Zuid-Nederland was begonnen.

In werkelijkheid: Operatie Market Garden was geen bevrijdings- maar een bruggenhoofdoperatie. Doel was immers niet bevrijding van een plaats of gebied of verovering van de verkeersbrug bij Arnhem, maar vestiging van een bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer. Vluchters waren niet overlevenden van zgn. 'slagveld bij Rijnbrug', maar militairen die 19 september na de mislukking van luchtlandingsoperatie Market naar Oosterbeek waren gevlucht of in Oosterbeek waren gebleven. Gemeente Overbetuwe Gemeente Ede Gemeente Arnhem Gemeente Renkum maken er wel een rommeltje van.

dr. Jan Brouwer: Ook Omroep Gelderland en de gemeenten Overbetuwe, Ede, Arnhem en Renkum maken er wel een rommeltje van. Triest. Herdenken ontaardt meer en meer in beleven, evenementen en spektakel om gemeenten te promoten. Op grond van onjuiste informatie.

Joël Stoppels Battlefield Tours schrijft: 'In de eerste week van mei 1945 werden onderhandelingen gevoerd tussen de geallieerden en de Duitsers. De Duitsers stonden voedseltransporten toe, maar waren nog niet bereid tot overgave. Het einde van de oorlog kwam plotseling dichterbij na het nieuws over de zelfmoord van Adolf Hitler. Op 6 mei tekende de Duitse generaal Blaskowitz de overgave in Wageningen. Na vijf jaar bezetting was het land bevrijd. Alhoewel de oorlog officieel voorbij was, vonden er nog een paar wrange incidenten plaats. Sommige Duitse eenheden weigerden hun wapens neer te leggen en vochten met de Binnenlandse Strijdkrachten of het verzet. In Amsterdam leidde dat nog tot de dood van 19 burgers.

Op 5 mei, de datum die geldt als het einde van de Tweede Wereldoorlog in Nederland, overhandigt de Canadese generaal Foulkes in Hotel De Wereld in Wageningen de capitulatievoorwaarden aan de Duitse generaal Blaskowitz waarna die door beiden worden ondertekend. De volgende dag (6 mei) worden de voorwaarden in een nieuwe bijeenkomst verder uitgewerkt.'

Vrijwel alles is onjuist, onzin en kennelijk verzonnen uit een zeer dikke duim; een gids onwaardig. Dat krijgen klanten voorgezet. Voor een onvoorwaardelijke capitulatie worden geen onderhandelingen gevoerd. Op 4 mei 1945 was de capitulatie van ook de Duitse troepen in Nederland op de Lűneburger Heide. Het Document van Overgave trad 5 mei 1945 om 08.00 uur in werking. Dat was officieel het einde van WOII in Nederland. Nederland was vrij. Op 5 mei om 16.30 uur tekent generaal Johannes Blaskowitz in Wageningen geen capitulatievoorwaarden (toch niet na een onvoorwaardelijke capitulatie!!!), maar slechts de 'Bevelen aan gecapituleerde Duitse bevelhebbers' ter implementatie van het Document van Overgave van 4 mei. Hij krijgt 24 uur uitstel voor het brengen van de vereiste informatie naar de aula van de Landbouwhogeschool. 
Prins Bernhard had geen gezag en de B.S. niet in de hand. Die mochten niet gewapend in Amsterdam op straat en geen Duitsers provoceren. Een gids behoort natuurlijk wel de juiste historische informatie te geven en geen mythen bijna 75 jaar na de capitulatie.

dr. Jan Brouwer: Joël Stoppels Battlefield Tours, 17 juni 2019.

In 2019 starten voorbereidingen voor 75 jaar Bevrijding op 5 mei 2020 om 08.00 uur.

Traditionele geschiedvervalsingen zijn:

1. Doel van de geallieerden was niet bevrijding van (West-)Europa of Nederland, maar de 'totale overwinning op Duitsland'. Generaal Eisenhower zei op 5 juni 1944 nadrukkelijk: ‘We will accept nothing less than full Victory’.  Premier Winston Churchill maakte geen L-teken van Liberation, maar het V-teken van V for Victory. De geallieerde middelen waren vernietiging van de Duitse strijdkrachten, steden en industriecentra. Duitsland kon kiezen tussen vernietiging en onvoorwaardelijke capitulatie. Verdrijving van de vijand of de bezetter of zuivering van gebieden van de vijand/bezetter zien velen in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, België en Nederland (o.a. NOS) nog steeds als bevrijding.  Zij beschouw(d)en de geallieerden dan ook nog steeds abusievelijk als bevrijders. Duitsers daarentegen zagen overwinnaars, bezetters en veroveraars. In werkelijkheid zagen (sommige) bewoners verdrijving door de geallieerden van de Duitse bezetter als bevrijding.

2. Het doel van bruggenhoofdoperatie Market Garden was niet beëindiging van de oorlog in 1944 of bevrijding van Nederland, maar vestiging van een sterk bruggenhoofd voor het Britse Tweede Leger tussen Arnhem en het IJsselmeer met diepe uitlopers over de IJssel. Niets meer en niets minder, dus ook geen bevrijding van gebieden. Market Garden was dan ook geen bevrijdingsoperatie (Omroep Gelderland). Dit bruggenhoofd moest de Duitsers en hun lanceerbases in het westen van Nederland afsnijden en een geschikte uitvalsbasis vormen voor een opmars naar het oosten. Deze opmars is ook geen doel van een operatie, in dit geval operatie Market Garden. Joris Gerritsen (De Gelderlander 1-1-2019) beweert nog dat het doel van operatie Market Garden de bevrijding van Nederland was en dat de Rijnbrug bij Arnhem een brug te ver was. Een brug te ver voor de grondtroepen was echter de vestiging van het bruggenhoofd op de Veluwe. Een brug te ver voor de Britten ten noorden van de Neder-Rijn was de vestiging van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort met ten minste één oeververbinding. Operatie Market Garden was een brug te ver voor Montgomery.

3. Tijdens de Waaloversteek van Amerikanen op 20 september 1944 in het kader van operatie Market Garden sneuvelden geen 48 maar 20 militairen. Vijf sneuvelden voorafgaand aan de oversteek en 23 bij de inname van de noordelijke toegangsweg naar de spoorbrug en de verkeersbrug en bij de vestiging en verdediging van een bruggenhoofd om Lent.

4. Veldmaarschalk Montgomery accepteerde op de Lűneburger Heide op 4 mei 1945 om 18.30 uur de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse troepen in Nederland, noordwest-Duitsland, Sleeswijk-Holstein en Denemarken. Deze troepen capituleerden op gezag van het Duitse opperbevel dat rust aan het westfront wilde om de oorlog te kunnen voortzetten naar het oosten. Het ook door Montgomery ondertekende Document van Overgave trad op 5 mei 1945 om 08.00 uur in werking: de Duitsers staakten alle vijandelijkheden.  Nederland was op dat tijdstip vrij. Britten en Canadezen lieten Duitse bevelhebbers die zich hadden overgegeven Orders to German Commanders on Surrender (Bevelen aan Duitse bevelhebbers die zich hebben overgegeven) tekenen: de Britten bij Bremen en Hamburg, de Canadezen  in Bad Zwischenahn en Wageningen. Deze ‘verdere bevelen’ dienden ter implementatie van het Document van Overgave van 4 mei 1945 (artt. 3 en 4). Een capitulatie in Wageningen is een ordinaire geschiedvervalsing evenals het nog steeds aanduiden van de uitvoeringsbevelen als 'capitulatieakte' (gemeente Wageningen) en 'capitulatievoorwaarden' (Wageningen45, Nationaal Comité Herdenking Capitulaties). Deze geschiedvervalsingen dienen ter handhaving van de leugen Wageningen stad der bevrijding. De enige capitulatieakte is die van 7 mei te Reims (Act of Military Surrender) waarbij de Duitse strijdkrachten zich onvoorwaardelijk overgaven op alle fronten. ‘Capitulatievoorwaarden’ waren niet mogelijk omdat de geallieerden uitsluitend onvoorwaardelijke capitulaties eisten. Waren die wel mogelijk geweest dan voorafgaande aan een capitulatie.

Onzinnige mythen

V for Victory.

Het 'Masterplan Airborne Region' van de gemeenten Arnhem, Renkum, Ede en Overbetuwe toont de ware aard van herdenken in die regio. Doelen zijn gemeenten 'op de kaart zetten' en zo veel mogelijk bezoekers trekken. Herdenken is onmiskenbaar ontaard in 'pakkend beleven', spektakel, evenementen en gemythologiseerde geschiedenis. Juiste historische informatie wordt niet belangrijk geacht en dus niet geleverd. Mythen als 'slag om Arnhem', 'een gemythologiseerde geschiedenis van operatie Market Garden' waarvan men in deze regio het strategische doel niet eens kent, grootscheepse opvoering van de mythe 'Brug naar Bevrijding', 'bevrijding van Europa' in plaats van het geallieerde doel Full Victory in Europe, nothing less; nota bene een 'bevrijdingsconcert in Berlijn' en spreken over 'bevrijding'' in plaats van zuivering, verdrijving en vernietiging van de vijand in 1944. Schandalig.

De provincie Gelderland betaalt miljoenen voor deze onzin in het kader van 'Gelderland herdenkt'. Verschil tussen het Rivierengebied en de samenwerkingsregio Rivierenland kent men niet. Dat laatste gebied werd niet onder water gezet, maar de Betuwe.